Een kikker die midden op het pad blijft zitten. Koolmezen die komen kijken, duiven die ontspannen op een tak boven ons. Een waarschuwende gaai. Wel érg laag overvliegende ganzen. Vandaag lijkt alles anders dan anders in de duinen.

 

De volle maan wordt minder fel, de lucht kleurt al blauw. Een nieuwe dag is voelbaar. Op dit moment van de dag vliegt een buizerd over het Nationaal Park Hollandse Duinen. Onder hem ziet hij iemand. Hij scheert over diens hoofd. De man kijkt omhoog. Even ontmoeten hun blikken elkaar.
Maurits de Planque en ik hebben afgesproken om bij zonsopgang te gaan wandelen. Lopen is volgens Maurits een goede manier om mensen te helpen bij het hervinden van wie ze werkelijk zijn. Vandaag gaat hij me laten ervaren hoe hij dat doet. “Als je vertraagt, hoor, zie en voel je meer dan wanneer je haast hebt,” zegt hij wanneer we het eerste duinpad inslaan. “Probeer daarom op de helft van je snelheid te lopen.”
Langzaam lopen we verder, bijna zonder geluid te maken. Tot we de wildgevormde eiken zien. Kromgebogen in de wind. “Mooi hè, die aanpassing aan de omstandigheden. Door de wind ontwikkelt elke boom zich anders. Aan de zeekant klapt de wind erop, wie uit de wind staat groeit minder krom. Bij de boerderij zag je net alleen hoge eiken. Tien meter dichter naar zee zijn de bomen al kleiner.”

‘Het voorbeeld van de natuur: slapen als je moe bent, eten als je honger hebt’

We staan vaker stil. Bij een duinmeer, op een duintop, of zomaar, onder een boom. Net voorbij de eiken om naar hoefafdrukken van een ree te kijken. “Deze ree is nét voorbijgekomen. Uit de afdruk kun je opmaken dat het een kalf was, een jonge geitdie net had gedronken.Ze heeft een beschadiging bij de rechterachterpoot, waarschijnlijk door prikkeldraad.Ze liep rustig. Reeën hebben nooit haast, tenzij ze moeten vluchten. Ze hebben niet veel nodig, een schuilplaats, water en wat gras. Ze slapen als ze moe zijn en eten als ze honger hebben. Dat is het geheim van overleven: zoveel mogelijk met zo min mogelijk. De natuur is het mooiste klaslokaal.”

“Zie je hem?” Middenop het zandpad zit een kleine kikker. Hij kijkt onze kant op. “Dat kikker onderbreekt zijn oversteek omdat hij onze aanwezigheid voelt. Mensen hebben die gevoeligheid voor hun omgeving ook. Alleen draaien ze hun bewustzijn vaak dicht. Op een open plek, weer wat verderop, ga ik liggen om een foto te maken.Het voelt lekker, de warmte van de zon is voelbaar, het gras lekker zacht. Ik ruik de paarse bloemen waar hommels omheen dansen. Harmonie. “Een mooi voorbeeld van samenwerking”, zegt Maurits als ik weer rechtop sta. Hij bedoelt de hommels en de bloemen. “In de natuur ga je kopje onder zonder samen te werken. Alle dieren doen het. Alleen wij mensen.. ” Een krijs van een Vlaamse gaai onderbreekt hem. Een schreeuw als een waarschuwing. Dat ís het ook. “De gaai is ontspannen, anders praat hij niet. Als wij er niet waren geweest had hij niet van zich laten horen. Zijn kreet is voor ons bedoeld.” Meteen na de schreeuw komen twee mensen met twee honden de hoek om.

Is het verbeelding? Komt het door het lage tempo? Er lijkt in de duinen meer te gebeuren dan anders. Koolmezen vliegen vanuit de bosjes onze kant op. De kikker die bij onze voeten blijft zitten. Twee duiven in de takken boven ons die eerst druk zijn, dan tot rust komen. “Ze communiceren met hun aanwezigheid. Hun nieuwsgierigheid vond ons. De bewegingen vertellen dat zij tot rust komen. Eerst was er drukte, nu zijn ze ontspannen. Dat heeft ook met ons te maken. Als wij meer in contact komen met onze eigen natuur, rustiger worden, doen zij dat ook. De hartslag van de natuur.”
Twee ganzen vliegen wel érg laag over. “Waanzinnig, hè? Dit soort ontmoetingen zijn een geschenk. Toen ik op je wachtte, gebeurde er ook zoiets. Een buizerd scheerde over mijn hoofd. Hij begroette me toen ik hier nog maar net stond.” Begroette? ”Ja, zeker. Er is interactie tussen mens en dier. Met een buizerd net zo goed als met een huisdier. Je hoeft er niet veel voor te doen. In de natuur horen we thuis, we maken er deel van uit. Door te lopen, geen haast te hebben, krijg je de balans terug en kan er iets groeien. Als het rustig wordt in je hoofd, ontstaat er verbinding en mag je levende wezens ontmoeten. Dan vliegt een vogel naar je toe, in plaats van drie bomen verderop te gaan zitten.”

 

Tips om meer te ervaren in de natuur

* Loop op de helft van je normale snelheid 
* Loop met aandacht voor alles om je heen
* Wees buiten bij zonsopgang of zonsondergang
* Ga stilzitten op een mooie plek
* Loop op blote voeten 
* Doe je ogen dicht onder het lopen